OGÓLNE ZASADY PRZYZNAWANIA POMOCY
OGÓLNE ZASADY PRZYZNAWANIA POMOCY
Zgodnie z ustawą o pomocy społecznej z dnia 12 marca 2004 roku prawo do świadczeń pieniężnych z pomocy społecznej przysługuje:
- osobom posiadającym obywatelstwo polskie mającym miejsce zamieszkania
i przebywającym na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej;
- cudzoziemcom mającym miejsce zamieszkania i przebywającym na terytorium
Rzeczypospolitej Polskiej posiadającym zezwolenie na osiedlenie się, zgodę
na pobyt tolerowany lub status uchodźcy nadany w Rzeczypospolitej Polskiej;
- obywatelom państw członkowskich Unii Europejskiej lub Europejskiego Obszaru
Gospodarczego, przebywającym na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, którzy
uzyskali zezwolenie na pobyt,
- osobie samotnie gospodarującej, której dochód nie przekracza kwoty 701,00 zł,
- osobie w rodzinie, w której dochód na osobę nie przekracza kwoty 528,00 zł
oraz równocześnie występuje co najmniej jeden z poniższych powodów lub inna
okoliczność uzasadniająca udzielenie pomocy społecznej:
- sieroctwo,
- bezdomność,
- bezrobocie,
- niepełnosprawność,
- długotrwała lub ciężka choroba,
- przemoc w rodzinie,
- potrzeba ochrony macierzyństwa lub wielodzietności,
- bezradność w sprawach opiekuńczo wychowawczych i prowadzenia gospodarstwa
domowego, zwłaszcza w rodzinach niepełnych lub wielodzietnych,
- brak umiejętności w przystosowaniu do życia młodzieży opuszczającej placówki
opiekuńczo-wychowawcze,
- trudności w integracji osób, które otrzymały status uchodźcy,
- trudności w przystosowaniu do życia po zwolnieniu z zakładu karnego,
- alkoholizm lub narkomania,
- zdarzenie losowe i sytuacja kryzysowa,
- klęska żywiołowa lub ekologiczna.
Za dochód uważa się sumę miesięcznych przychodów z miesiąca poprzedzającego złożenie wniosku lub w przypadku utraty dochodu z miesiąca, w którym wniosek został złożony, bez względu na tytuł i źródło ich uzyskania, jeżeli ustawa nie stanowi inaczej, pomniejszoną o:
1) miesięczne obciążenie podatkiem dochodowym od osób fizycznych;
2) składki na ubezpieczenie zdrowotne określone w przepisach o powszechnym
ubezpieczeniu w Narodowym Funduszu Zdrowia oraz ubezpieczenia społeczne
określone w odrębnych przepisach;
3) kwotę alimentów świadczonych na rzecz innych osób.
Do dochodu nie wlicza się jednorazowego pieniężnego świadczenia socjalnego oraz wartości świadczeń w naturze.
UWAGA!
- pomoc społeczna jest instytucją polityki społecznej państwa, mającą na celu
umożliwienie osobom i rodzinom przezwyciężanie trudnych sytuacji życiowych,
których nie są one w stanie pokonać wykorzystując własne uprawnienia, zasoby
i możliwości,
- rodzaj, forma i rozmiar świadczenia dostosowane są nie tylko do okoliczności
uzasadniających przyznanie pomocy, ale także do celów i możliwości pomocy
społecznej,
- w przypadku stwierdzenia przez pracownika socjalnego marnotrawienia
przyznanych świadczeń, ich celowego niszczenia lub korzystania w sposób
niezgodny z przeznaczeniem bądź marnotrawienia własnych zasobów finansowych
może nastąpić ograniczenie świadczeń, odmowa ich przyznania albo przyznanie
pomocy w formie świadczenia niepieniężnego,
- brak współdziałania osoby lub rodziny z pracownikiem socjalnym
w rozwiązywaniu trudnej sytuacji życiowej, odmowa zawarcia kontraktu
socjalnego, niedotrzymywanie jego postanowień, nieuzasadniona odmowa
podjęcia pracy przez osobę bezrobotną lub nieuzasadniona odmowa podjęcia
leczenia odwykowego w zakładzie lecznictwa odwykowego przez osobę
uzależnioną, mogą stanowić podstawę do odmowy przyznania świadczenia,
uchylenia decyzji o przyznaniu świadczenia lub wstrzymania świadczeń
pieniężnych z pomocy społecznej,
- w przypadku stwierdzonych przez pracownika socjalnego dysproporcji między
udokumentowaną wysokością dochodu a sytuacją majątkową osoby lub rodziny,
wskazującą, że osoba ta lub rodzina jest w stanie przezwyciężyć trudną sytuację
życiową, wykorzystując własne zasoby majątkowe, w szczególności w przypadku
posiadania znacznych zasobów finansowych, wartościowych przedmiotów
majątkowych lub nieruchomości, można odmówić przyznania świadczenia.
- osobie odbywającej karę pozbawienia wolności nie przysługuje prawo
do świadczeń z pomocy społecznej,
- osobie tymczasowo aresztowanej zawiesza się prawo do świadczeń z pomocy
społecznej. Za okres tymczasowego aresztowania nie udziela się świadczeń.