PRZEMOC DOMOWA
Cechy charakterystyczne przemocy domowej
Przemoc domowa nie jest czynem jednorazowym. Często ma długą, nawet kilkunastoletnią historię. Przemoc domowa zwykle powtarza się według zauważalnej prawidłowości.
Cykl przemocy składa się z trzech kolejnych faz:
1. Faza narastania napięcia - początkiem cyklu jest zwykle wyczuwalny wzrost napięcia, narastają sytuacje konfliktowe. Przyczyny napięcia mogą tkwić poza rodzina, czasem są to błahostki, drobne nieporozumienia, zaczyna pojawiać się agresja.
2. Faza ostrej przemocy - następuje wybuch agresji, sprawca z normalnego człowieka przemienia się w kata, może dokonać strasznych czynów, nie zwracając uwagi na krzywdę innych.
3. Faza miodowego miesiąca - faza skruchy i okazywania miłości, sprawca jakby na nowo uwodzi ofiarę. Sprawca zaczyna dostrzegać to, co się wydarzyło. Próbuje załagodzić sytuację, przeprasza, obiecuje poprawę, staje się uczynny i miły. Próbuje przekonać ofiarę ze teraz będzie inaczej, ze to się więcej nie powtórzy. Ofiary mu wierzą, bo wbrew zdrowemu rozsądkowi, w głębi serca tego właśnie pragną. I nawet, jeśli przed chwila były gotowe uciec, zostają. Sprawca nie jest w stanie długo wytrzymać w takiej roli. Z jakiegoś powodu narasta napięcie i wszystko zaczyna się od nowa.
Jak sprawca tłumaczy swoje zachowanie?
1. Kwestionowanie odpowiedzialności - sprawca przekonuje siebie i próbuje przekonać innym, że ulega jakimś siłą zewnętrznym, nad którymi nie panuje. Próbuje przekonać funkcjonariuszy, że był to wypadek, a nie działanie zamierzone, że był pijany i przez alkohol stracił panowanie nad sobą. Swoje zachowanie tłumaczy również ciężka sytuacja materialna, przez co traci nerwy.
2 Kwestionowanie szkody - sprawca nie zaprzecza, że to on zrobił jednak próbuje przekonać siebie i innych, że nic takiego się nie stało. Próbuje wmówić funkcjonariuszom, że on ją tylko popchnął, a ona się przewróciła. Mówił, co prawda, że ich pozabija, ale przecież to tylko słowa, a z nożem to tylko dla sportu pobiegał.
3. Kwestionowanie ofiary - sprawca nie neguje swojej odpowiedzialności, odbiera jednak ludziom, którzy ucierpieli, prawo do nazywania siebie ofiarami. Swoje zachowanie przedstawia jako słuszną zemstę, karę czy odpłatę. Ofiara przedstawiana jest jako osoba, która zasłużyła na ukaranie.
4. Potępianie potępiających - sprawca odbiera potencjalnym osobom oceniającym jego czyn prawo do oceniania w ogóle. W ten sposób próbuje odwrócić uwagę od tego, co zrobił i skierować ja na osoby, które mogą go oceniać, potępiać i osądzać. Sprawca przemocy zmusza interweniujących funkcjonariuszy swoim zachowaniem do zastosowania środków przymusu bezpośredniego czy użycia siły. Służy to odwróceniu uwagi od czynu sprawcy i pokazaniu, ze policjant to dopiero drań.
5. Odwoływanie się do wyższych racji - sprawca uważa, iż należy poświęcić jedno dobro w imię drugiego, jakby działał w stanie wyższej konieczności. Funkcjonariusze słyszą często, że ofiary bite są zapobiegawczo, żeby im głupoty po głowie nie chodziły, i nie przynosiły wstydu rodzinie. Czymże jest, bowiem, podbite od czasu do czasu oko w porównaniu z hańbą, jaka przynosi przesiadywanie z koleżankami w kawiarni czy tez noszenie zbyt krótkich spódniczek.
PRZEMOC A ŚWIADKOWIE
Bycie świadkiem przemocy domowej jest szczególnie trudne.
Bez pomocy świadków nie uda się zatrzymać przemocy.
Zadaniem świadka nie jest samodzielnie powstrzymanie sprawcy, lecz współpraca z istniejącymi już instytucjami i osobami pomagającymi ofiarom przemocy.
PRZEMOC A KOBIETY
Akt ślubu nie jest zgodą na maltretowanie.
Często nie rozumiemy, dlaczego maltretowane kobiety nie bronią się, nie szukają pomocy, wycofują swoje oskarżenia.
Dzieje się tak, dlatego że:
- słyszą od znajomych, ze skarga na męża jest donosem i źle o niej świadczy,
- boją się ze nikt im nie uwierzy,
- straciły nadzieję, ze ktoś im pomoże,
- obawiają się, ze będzie jeszcze gorzej.
PRZEMOC A DZIECI
Dziecko nie jest prywatną własnością rodziców.
Przemoc wobec dzieci to nie tylko fizyczne karanie, to także przemoc psychiczna, wykorzystywanie seksualne, niezaspokajanie podstawowych potrzeb dziecka.
Władza rodzicielska nie upoważnia do okrutnego karania i upokarzania.
PRZEMOC A ALKOHOL
Są tacy, którzy bija i poniżają na trzeźwo, jednak większość robi to pod wpływem alkoholu. Alkohol nie jest sprawca przemocy tylko ten, który go pije. |
